نشاط‌آفرینی و سلامت اجتماعی دانشگاهیان (ارائه یک نظریه داده بنیاد )

چکیده رسالت عظیم دانشگاهیان در تأمین سلامت و پویایی فردی- اجتماعیِ اعضای جامعه، تعریف‌شده است، امّا در حال حاضر مسئله اصلی که دانشگاهیان با آن دست‌وپنجه نرم می‌نمایند این است که، سلامت و پویایی دانشگاه‌ها با شیوع بیماری‌ای سازمانی، با عنوان "بی‌نشاطی اجتماعی اعضا"، به خطر افتاده است. تحقیق حاضر از نظر نوع هدف کاربردی بوده و سعی دارد تا با الهام از روش داده بنیاد و رویکرد تفسیری، مدل پارادایمیِ "بانشاطی و سلامت اجتماعی اعضای دانشگاه‌ها"، را کشف نماید. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته، در محدودة زمانی سال‌های 97-95 صورت پذیرفته است. روش‌شناسی تحقیق، روش کیفی است. با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و بر مبنای شاخص اشباع نظری، تعداد بیست نفر از خبرگان دانشگاهی به‌عنوان نمونه‌ای از جامعه پژوهش مورد مصاحبه قرار گرفتند. کدهای حاصل از متن گزاره‌ها، با استفاده از متدولوژی کلایزری احصا شدند و سپس بر مبنای آن‌ها، مدل پارادایمیِ سلامت و بانشاطی اجتماعی اعضای دانشگاه‌ها به صورتی داده بنیاد شناسایی شد. روایت نظری این پژوهش بر مبنای مدل پارادایمیِ" نشاط و سلامت اجتماعی دانشگاهیان"احصاءشده، بدین شرح جلوه‌گر شد: " دانشگاه می‌تواند با استقرار نظام مدیریت استراتژیک منابع انسانی و تحت تأثیر سه شرط لازم و کافیِ حمایت در رفع تعارض‌های کار- خانواده، تأمین بالندگی ساختاری دانشگاه، پرورش تعاملات روان‌شناختی مثبت فردی – سازمانی اعضا، و با رفع موانع سازمانی – اجتماعی نشاط‌آفرینی از طریق برندسازی توانمندی‌های دانشگاه، زمینه‌ساز تأمین سلامت و نشاط اجتماعی اعضا شود. به‌گونه‌ای که بازتاب آن در قالب شکوفایی استعدادها و پویایی آموزشی-پژوهشی-اجرایی عضو دانشگاه (تولید و اشتراک علم) و پاسخ به نیازهای محیطی و محاطی (کیفیت، تخصص، دانش، درآمدزایی) دانشگاه به نمایش گذاشته خواهد شد.